Afstandelijke en net daarom minder geslaagde verfilming van Giordano's meesterwerk uit 2008. Zelfs al heb je het boek niet gelezen, geeft de koele dramatiek en het onverschillig tonen van beide zeer getroubleerde hoofdrolspelers je geen aansporing om er enige empathie voor te krijgen. Regisseur Saverio Costanzo laat geen zuchtje ademruimte aan de nochtans indrukwekkende vertolkingen van Alice (Alba Rohrwacher) en Mattia (Luca Marinelli). Ook het niet-chronologisch tonen heeft hier geen enkele meerwaarde. Al bij al een zeer goede, maar een bijna kitscherig dramatische verfilming van een geniaal boek, dat dus eigenlijk wel beter verdient.

Waarom Renny Harlin tegenwoordig thuis hoort in het rijtje straight-to-dvd regisseurs bewijst hij zelf met deze flauwe en zeer voorspelbare thriller. Samuel L. Jackson op automatische piloot, Ed Harris op valium en Eva Mendes wou dat ze ergens anders was. Enkele zeer fijne shots en het zijplotje met de dochter zijn charmant, maar dit is amper het bekijken waard. Pick yourself up, Renny, you can do better!

Sterke psychologische schets van Lawrence, die de short story van Carver verplaatst naar het onherbergzame Australië. Maskers vallen, littekens scheuren open en het racisme (of niet?) wordt pijnlijk blootgelegd nadat de vismakkers beslissen om een lijk/moord slechts enkele dagen later te gaan melden omdat 'het net zo lekker vissen was en het dode meisje toch nergens heen ging'. Dit cynisme en (misschien toch wel?) racisme wordt uiteraard niet door iedereen geduld en het Australische Nationale Trauma (de aboriginals worden daar gewoon als paria's uitgestoten op hun eigen land) wordt zo wel heel zuur om slikken. De weidsheid en traagheid van de afgelegen plekken is al evenzeer een personage, net zoals de mystieke cultuur van de inheemse bevolking. Enkel het wat naar Hollywood lonkende "all's well that ends well" einde is zonde.

Middelmatige prent waarin David "Ross uit Friends" Schwimmer zijn amerikaans gevoel voor humor(?) in een britse comedy tracht te introduceren. De setting in London en wat cockney brabbelende sidekicks kunnen niet verbergen dat het vis noch vlees is geworden. De meligheid van het überschattige zoontje, de concurrent van (UK stand-up ster) Simon Pegg die van onweerstaanbare hunk tot onuitstaanbare kwal evolueert, en de ex die toch nog steeds verliefd is. Tja, blijf dan maar gewoon Ross spelen aub.

Weinig subtiele tot ronduit onnozele comedy waarin we twee hartsvriendinnen volgen in hun droom van een perfect huwelijk(sfeest). Dat een administratieve fout kan leiden tot een all-out war met zeer kinderachtige en soms gewoon onmogelijke sabotage-praktijken is al tamelijk vergezocht. Een hysterische finale en een echt tenenkrommende Boodschap over Vriendschap erbovenop maakt het tot wat je meestal als dessert krijgt op zulke over-the-top trouwfeesten: een mierezoet stuk taart met te veel en te vette crème au beurre en geconfijt fruit. Niet te vreten eigenlijk.