Ik moet zowat de enige zijn die deze film pas 20 jaar na datum voor het eerst bekijkt. Een prent die toen 6 Oscars meegraaide, plus die voor Beste Film. Ik begrijp dit, omdat we ondertussen weten wat die oudeknarrenvereniging graag ziet. Groots drama, de underdog overwint alles, liefde ook, de in-de-USA-kan-alles-als-je-maar-wil attitude, Vietnamveteranen incluis. Tom Hanks speelt hier na 'Philadelphia' en 'Cast Away' ongetwijfeld de rol van zijn leven, al schiet de film zich zelf regelmatig in de voet: van zeer serieus (de rol van Gary Sinise is tamelijk hard, Robin Wright Penn diepdroevig) tot ronduit dolkomische slapstick (de presidentsontmoetingen), en dat doet alles een beetje teniet. Maar kom, een film voor alle tijden en leeftijden.

Ondanks de vele verwijzingzen naar vooral 'First Class' is dit toch zeer genietbaar. Je kan natuurlijk best wat vertrouwd zijn met de X-Men wereld wil je dit ten volle appreciëren. Singer bewijst de juiste man in de stoel te zijn, en Fassbender en McAvoy zijn zoals weleer in grote doen. De actiescènes zijn prachtig ingepast - let vooral op de supersnelle Quicksilver(lachen!). Als X-Men Apocalypse in 2016 net zo goed is, wordt dit een serie films om van te smullen.

Van de maker van het originele 'Insomnia' krijgen we ook nu weer een claustrofobische thriller, gebaseerd op ware feiten. Een Noors-Amerikaanse samenwerkingsverbond draait niet helemaal uit zoals verwacht, en de broer van het slachtoffer wil gerechtigheid. Veel technische duik-scènes op de bodem van de Noordzee, de gruizige jaren '70-look, en slechts een handvol bekende koppen maken van deze film een wat moeilijke rit. Het is vast allemaal wat opgesmukt dan in realiteit, de intrige zelf is eigenlijk niet zo spannend. Het is echter allemaal wél sterk gemaakt en geacteerd, en net zoals 'Insomnia' is er hier ook al een plan om een US-remake uit te brengen.

Een tamelijk mak geheel wordt enkel 'gered' door een poging tot sterrencast, al waren enkelen onder hen al op een B-spoor beland. Stiller, maar vooral Murphy en Gabourey Sidibe ('Precious') houden het pittig en oud-gedienden Alda en Broderick laten opnieuw zien wat ze kunnen. De heist is zoals altijd overgecompliceerd al is de finale zelf met de bungelende Ferrari van Steve McQueen wel memorabel. Multiplex-voer, net te vreten dankzij de cast.

Niemand die weet wàt de bedoeling is van deze film, maar hij valt langs alle kanten door de mand. Als echte remake is hij te oppervlakkig, als parodie op de serie gewoon te flauw. Onnozele afro's, bell bottoms en vintage '70s cars zijn enkel leuk als je er iets mee doét. Het duo Stiller-Wilson kan dit soort films ondertussen in hun slaap spelen, het is telkens dezelfde insteek, zenuwpees-nerdy Stiller versus de coolere maar goedzak Wilson. Gelukkig is er nog Snoop Dogg om 'da club' wat leven in te blazen, en Carmen Electra kijkt ook lekker weg. Maar that's it, en seriously, da's te weinig, bro'.