Romantisch hé. Een charismatische Jude Law die verleidt en charmeert. Norah Jones is haar melancholische zelve, maar echt acteren komt er bij haar weinig aan te pas. Gelukkig is er Nathalie Portman die wat schwung brengt in de film. Het verhaal is echter een ontroerende road-movie en een zoektocht naar de ware betekenis van de liefde. De verschillende manieren waarop de diverse personages omgaan met verlies en liefdesverdriet zijn heel herkenbaar en knap in beeld gebracht. Gewoon goed. De titelsong van Norah Jones is een metafoor voor de melancholie die de hele film doordrenkt.

Deze film staat in mijn 'top 5-lijstje-beste films'. Zowel qua regie,cinematografie (die weidse, desolate, tegelijk dreigende en bevreemdende landschappen), de zéér beklemmende sfeer die je zeer plots het zweet kunnen doen uitbreken, als acteerprestaties: Bardem is perfect gecast als de gewetenloze prettig gestoorde moordenaar (zijn zwartgallige niet bedoelde-humor is soms hillarisch), Brolin schittert van het begin tot het einde als de onbevreesde maar opportunistische held van dienst, Harrelson is een bijna surrealistische verademing en Lee Jones is fenomenaal in zijn ongewone rol van uitgebluste sherrif die het allemaal niet meer kan volgen, ondanks zijn scherpe inzicht. Ik ben 2 keer gaan kijken omdat er zoveel kleine,zeer vluchtige details zijn, en pas na de 2de keer heb ik de film echt helemaal begrepen. Een meesterwerk!

Goed scenario (Ian McEwan staat voor zeer subtiele psychologische diepgang en verstilde momenten). De film begint als een oerbrits landgoedverhaal, met dartelende aristocraten, maar als snel zie je de onderlingen onderhuidse spanningen die ten top gedrven worden door één vreselijke daad uit jaloezie. De gevolgen zijn vreselijk: 2 geliefden zijn gedoemd om elkaar (misschien) nooit meer te zien. De hallucinante beelden van de duizenden gewonde militairen op het strand blijven op je netvlies geplakt. En de ontknoping is heel verrassend: Vanessa Redgrave zet hier een acteerprestatie van jewelste neer in haar (5 min durenden) rol van ultieme boetedoenster. Zeer intelligente film, maar Keira Knightley is zeer slecht gecast en kan volgens mij zelfs helemaal niet acteren. Haar tegenspeler James Mc Avoy speelt echter zeer goed en doorleefd!

Een van de beste films van het voorbije jaar. Jesse James als half psychopaat-half intelligente gevoelsmens, wordt hier zeer indrkwekkend vertolkt door Brad Pitt, die nu echt op kruishoogte zit qua acteerprestaties. Het verhaal is zeer meeslepend, in het begin komt het wat traagjes en ietwat verward op gang, maar al snel zit je helemaal in het zadel en bijt je je nagels stuk om in een ijltempo de ene na de andere kop te zien rollen, door de volslagen paranoïde geworden Jesse. Alle, maar dan ook alle eer gaat in deze film wel naar de biologerende klassebak Casey Affleck, die hier één van de beste acteerprestaties van het jaar neerzet. Zijn zagerige stemmetje, zijn priemende, immer achterdochtige blik en zijn 'naturel' underacting werkt zo goed, dat hij alle aandacht naar zich toetrekt. Jammer voor Pitt, maar Affleck maakt de film uiteindelijk tot een echt meesterwerk.