Wat een onnozel, schijnheilig landje dit toch is op gebied van filmkeuring. Diegene die moeten beslissen over het KT/KNT zijn hopeloze "zombies" die Halloween perfekt zouden kunnen opfleuren. De 16-jaar is net als zovele wetten uit Napoléon's tijd en ook dat "12-jaar"-doekje-voor-het-bloeden is belachelijk. Tijd dat een intelligent iemand aan deze kinderachtige situatie iets doet. Frankrijk is een vb., daar is 13 de leeftijdsgrens en kan ik wel mee leven alhoewel ik persoonlijk 12 jaar DE ideale leeftijd vind....België waar de schijnheiligheid/kinderachtigheid KONING is.

Happy B-day, Mr. BOND...50 kaarsjes en nog altijd monter en fris "ready for duty". Producers Broccoli & Wilson haalden eindelijk een échte regiseur binnen, in casu Sam Mendes, om verder te "rebooten" én tevens een hommage te brengen aan de "old guys"(Connery & Co.). "SKYFALL" is na "C.R." de beste 007 met Craig in de hoofdrol. Hoed af voor Mendes' unieke regie die hier een "film noir" brengt in een ijzeren script van John "Gladiator" Logan. Naast de nooit overdreven, maar duidelijk aanwezige hulde aan de vroegere Bondfilms, boort men eindelijk onder de schedelpan van de hoofrolspelers. Alles is hier top van crew(Deakins,Howard,enz...) tot akteurs(Bardem is dé ultieme "bad guy" en Craig is duidelijk de beste 007 van allen). Entertainment en aktie met hersens, écht waar!!!

Ze groeien niet aan de bomen, intelligente sf-films over tijdreizen waarbij je je koppie moet gebruiken zoals in het fijnbesnaarde "Source Code". Rian Johnson("Brick") schreef zelf zijn intrigerende, complexe hersenkneder, maar ging effe luren bij de buren("Inception"-"Blade Runner" en natuurlijk "Terminator").Het resultaat is een melancholisch-morele aktiethriller waarbij ze ook een hartig woordje praten en dus goed moeten akteren.Zowel Joseph Gordon-Levitt als Bruce Willis(éh ja) doen dat dan ook als elkaars fascinerende "tegenpolen" die verloren "loopen" in een nabije, chaotisch-futuristische wereld. Een mooi gestileerde prent is dit geworden zonder overdreven CGI en een mythologie die nauw aanleunt bij de comic en/of manga. Een labyrinthische thriller die én peilt naar het innerlijke van de protagonisten(eenzaamheid,opoffering)én enorm gewelddadig-viscerale aktie de vrije loop laat. "Looper" is een goed verhaal vol entertainment die je doet nadenken ook.

Bij het Bessonfabriekje rollen de B-actioners er met een rotvaart uit("Colombiana"-"Transporter"-e.v.a.)Vier jaar geleden algemene consternatie toen "TAKEN" totaal onverwacht globaal het B.O. veroverde danzij een éénbladig script van Besson,pottenbrekende allround actie en zowaar karakterakteur Liam Neeson als een frenetieke "expendable". Een sequel kon gewoonweg niet uitblijven, maar een enorm stuk onder zijn voorganger. Spijtig dat Neeson alwéér voor de bijl moet in een ééndimensioneel, belachelijk personage die alles op z'n weg uit de weg ruimt. Totaal ongeloofwaardig deze "Taken 2" die zich keihard te pletter rijdt op een nonsensicale muur. Ondanks een enorme "suspension of disbelief" kan Megaton ons met zijn ridicule stijloefening niet overtuigen. Hard voor een futloze Liam Neeson die "Taken 3" van de hand zou gewezen hebben...OEF !!!

Dit jaar had het Brussels International Fantastic Filmfestival de eer een écht icoon te verwelkomen die dankzij zijn vele klassiekers al lang in het Pantheon der filmgoden staat. Beeldenstormer William Friedkin("French Connection"-"The Exorcist"-"Cruising" e.v.a.)kwam zijn gitzwarte, groteske comedythriller voorstellen, het cynisch,bloederig geweldstuk "KILLER JOE". En de 77-jarige levende legende heeft het het nog altijd en kan het niet laten(verre van)te provoceren en te spuwen op een "ziekelijke" samenleving. Doorheen het portret van een sadistische, disfunctionele familie opent hij de deur voor Amerika's(ook onze?)nachtmerries, sexuele- en geweldobsessies die alle grenzen met plezier overschrijden. Maar nooit zonder die heerlijke, subversieve humor hem zo eigen(kippeboutje iemand?). Alom schandaal bij de "moraalridders" natuurlijk, ten onrechte want Friedkin toont de harde waarheid doorheen een bespiegelende, apocalyptische "noir"-metafoor. De hallucinant-expliciete vertolking van een Matthew McConaughey of het méér dan beloftevolle "kindvrouwtje Juno Temple(onthouden die naam!)zijn hier niet vreemd aan(de ganse cast speelt die pannen eraf), alsook de bevreemdende soundtrack van Tyler Bates. Rauw en brutaal, maar toch mag er gelachen worden of hoe Friedkin alweer een meesterlijke brok cinéma aflevert.