Voor alle duidelijkheid, dit is niét het blockbuster-totaalspektakel dat de trailer doet uitschijnen. Het verhaal over een wereldwijd killer-virus heeft iets weg van een geacteerde reality-documentaire. Het geheel wordt op een cleane en bijna droog-wetenschappelijke manier verteld. Het is erg plausibel te veronderstellen dat een groot deel van het publiek na het bekijken van "Contagion" niet voldaan zal zijn. Bovendien is het laatste halfuur totaal onnodig en eindigt deze rolprent aldus in mineur. Spijtig. Goed geprobeerd maar niet écht gelukt.

Aangezien het de laatste jaren bon ton is gedurfde - lees: delicate - onderwerpen in filmvorm te gieten, kon het thema van seks en fysiek hulpbehoevenden niet uitblijven. Kwestie van de goegemeente (nog maar) eens een platform te geven om te pronken met hun breeddenkendheid. Is deze film in zijn (zogezegde) gedurftheid té braaf? Gingen de filmmakers té gemakkelijk op zoek naar een thema dat binnen hun budget te verfilmen was? Soit. Misschien stel ik me wel wat te kritisch op. De naakte feiten zijn de volgende: "Hasta La Vista" is vormtechnisch professioneel gemaakt en de acteurs weten zich te presenteren. Vooral de figuur van Jozef wekt sympathie op. De film verveelt bovendien ook niet. Mijn enige probleem met dit soort van films is het gratuite karakter van het onderwerp (hoewel menigeen nu het tegenovergestelde zal beweren). Zonder de betrokken groepen te willen schofferen, zit "Hasta La Vista" in de filmcategorie waarin de makers bewust rekenen op ons ingebakken gevoel voor ramptoerisme en voyeurisme. In se niets mis mee - is dit immers niet eigen aan fictie? - maar ik heb er hier geen boodschap aan (de gebroeders Dardenne spelen ook dikwijls op een soortgelijk sentiment , vandaar mijn aversie voor hun films). Ach, smaken en kleuren ... laten we er niet over twisten. De meeste mensen zullen "Hasta La Vista" wel kunnen smaken. En gelijk hebben ze, de film is goed gemaakt. Laat mij maar roepen in de woestijn.

Niet onaardige komedie in de stijl van "The hangover" die evenwel niet het niveau haalt van laatstgenoemde. De acteurs doen écht wel hun best en de humor is overwegend ok, hoewel soms wel de grenzen van het kinderachtige worden afgetast. Soit. Het probleem zit 'em evenwel bij het tempo van de film. Halfweg valt "Horrible Bosses" zowat stil en het leuke aanvangstempo wordt in de tweede helft écht niet meer teruggevonden. Geen absolute topper hier, maar zeker ook geen tegenvaller. Vermakelijk, maar er is zoveel meer potentieel.

Bevreemdende edoch intrigerende film die een licht perverse visie gooit op het concept van ongevraagde plastische chirurgie, en dat - met dank aan de uitstekende klassieke muzikale omlijsting - in een enigszins decadent bourgeois wereldje. Het verhaal hangt regelmatig met haken en ogen aaneen maar dat weegt niet op tegen het gevoel van onbehagen dat - bewust - een bepaald moment in de film toeslaat en zo "La Piel Que Habito" de moeite maakt. Het niveau van films als "Pan's Labyrinth" of "El Orfanato" wordt bijlange niet gehaald, maar al bij al is "La Piel" een aangename (sic) cinefiele afwisseling.

In tegenstelling tot "Holy Water" - een Ierse komedie uit 2009 die mij mateloos verveelde - is deze "The Guard" wél de moeite waard. Vergis je niet, de humor is oerdegelijk op en top Iers - ultradroog en naar Hollywoodnormen uitermate traag - en vereist enige bereidheid tot acceptatie. Maar één keer deze klip voorbij is "The Guard" een aangenaam alternatief voor de Hollywood-mainstream. Intelligente humor met een berg aan politieke incorrectheid ... kan niet misgaan :-)