FSchroyens

Frederik-S
  • Membre depuis le 22/09/2012
  • Nombre de critiques : 26
Publié le 13 avril 2013
Een mooie film die ons de harde wereld van de circussen toont in lang vervlogen tijden. De slechterik, Christopher Waltz, zet een zeer overtuigende prestatie neer van de man die langzaam maar zeker meer en meer zijn vrouw ziet wegglijden in de armen van zijn vriend en concurrent. De prestaties van de olifant vind ik zelfs nog straffer, never seen before! De dierenellende wordt wel wat hard in beeld gebracht.

Publié le 30 décembre 2012
Eén van de knapste films van de laatste tijd! Een triest gegeven, een verlamde man, wordt omhoog getild tot uitganspunt van een film waar alle emoties mekaar in flitsend tempo opvolgen: frustratie, verrassing, overmoed, botheid en niet te vergeten humor. François Cluzet en de minder bekende Omar Sy spelen de rol van hun leven!

Publié le 30 décembre 2012
Gelukkig zien we Hitchcock even zitten in een bus, als figurant: anders zou je denken dat het geen thriller is of toch zeker geen typische Hitchcock. Hiermee wil ik niet zeggen dat je deze film moet mijden, integendeel! Cary Grant speelt iconisch, weet zijn stiltes te laten wegen op het scherm. Maar Grace Kally overclasst hem met gemak, ook in het leuke scenario: wie haar wil leren kennen als actrice zal zeer opgetogen zijn. Ik was wel onder de indruk van de achtervolgingscène aan de Franse Rivièra waar zij roekeloos een sportwagen bestuurt. Jaren later sterft ze in die omstandigheden. Toch is dit een hele vlotte en vrolijke film, thriller moet ik dus zeggen!

Publié le 30 décembre 2012
Een film die de domheid en onvoorspelbaarheid van oorlog aanklaagt. Toch een beetje veel cliché's voor deze tijd. De aanstaande bruid en bruidegom krijgen na mekaar alle cliché's te horen over mannen of vrouwen. Mooi gefilmd maar te voorspelbaar.

Publié le 30 décembre 2012
Bij wijze van uitzondering zag ik deze film zonder er iets van af te weten op voorhand. En dat was meegenomen want zo kan je wat langer geïntrigeerd raden hoe alles bij mekaar past. Wim Willaert speelt zijn rol van getergde vader/echtgenoot uitstekend, of hoe je door een opeenvolging van tegenslagen en misverstanden uiteindelijk geen moed meer hebt om je te verdedigen. Maar ook hoe een hopeloze situatie toch weer plots kan omslaan. Een gelijkaardige tweestrijd tekent ook de rol van Annemone Valcke, ook mooi gebracht. Een sociaal drama waarbij je toch even blijft stil staan.

Newsletter Cinebel

Suivez Cinebel