marCCo
marCCo
- Membre depuis le 05/05/2006
- Nombre de critiques : 370
Utilisateur qui me suit de l'utilisateur marCCo
- Page précédente
- Page suivante
- 1
- ...
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- ...
- 74
Publié le 3 octobre 2011
Moretti moet zowat de meest overschatte europese regisseur van de laatste jaren zijn, maar zelfs zijn trouwste aanhangers reageerden slechts lauw op deze one-man-show van Michel Piccoli, meteen ook de enige reden om deze "Habemus" te gaan zien. Matte fotografie, flauw script en afgezien van Piccoli ook zeer matig acteerwerk. Alles wat ons onze rug naar de europese film deed draaien ergens halfweg de jaren 90 dus en niemand die daar mee gediend is...
Publié le 3 octobre 2011
Really? Na de piranhas (die -by the way- straks nog eens mogen terugkomen, nu al benieuwd welk lichaamsdeel ze deze keer zullen afbijten...) mag nu ook de grote witte in -uiteraard- 3d(waw-sensatie!)- een comeback wagen. En nochthans had David R Ellis toch al bewezen dat hij een leuk b-filmpje kon in mekaar steken ("Cellular"), driewerf helaas, dit is waarlijk het meest lamentabele dat in 2011 in de zalen te zien was (mijn excuses als ik één of ander meesterwerk gemist heb). Nul de botten spanning, géén relativerende humor, 3D - alweer eens niets van gemerkt en nog het ergst van al, dit is zo verschrikkelijk braaf -om toch maar die all-ages quotering mee te krijgen dat je van pure verveling de glazen van het brilletje van wat ademdamp voorziet om toch maar een beetje sfeer te verkrijgen (jaws in the mist zeg maar - probeer het gerust zelf eens uit!). Schaamteloze europakkerij en derhalve te mijden!
Publié le 3 octobre 2011
Alweer een zeer knap staaltje hedendaagse britse cinema. Drijft op een beklemmende sfeer en werkt bovenal met suggestie, maar in dit genre is dat al even gedurfd als verfrissend en zeker als je je film dan nog "Monsters" als titel meegeeft. De enige teleurstelling zal inderdaad de gore-fan te beurt vallen die hoopt op een slasherfest van mens tegen alien, want dat is deze goeie b-film alvast niet!
Publié le 28 septembre 2011
Een nieuwe week, een nieuwe vlaamse film, dat lijkt de tagline van het najaar te worden. Helaas is dit deze week geen echt goed nieuws. "Quichote's eiland" lijkt aanvankelijk nog het iets betere broertje van "Bo" te gaan worden: onderkoelde fotografie, charmant acteerwerk van een hoop jong talent en een uiterst sfeervolle -in de eighties gemarineerde- soundtrack. Maar de pret is over van zodra we meemoeten in de droomwereld van onze jonge protagonist. De visioenen slaan werkelijk nergens op en halen alle fut uit de film. Tegen de tijd dat we goed halfweg zijn is je aandacht als toeschouwer al meer weggegleden naar het aantal defecte led-lampjes op de zaaltrappen dan naar war er zich allemaal afspeelt in het hoofd van San. Zelfs de makers blijken zich hiervan bewust en halen hun film finaal onderuit met een uitleggend slot dat we niet meer zagen sinds de hoogjaren van de zwart-wit televisie. Waarvoor géén hulde!
Publié le 25 septembre 2011
We worden werkelijk lamgeslagen met rom-coms de laatste weken, maar gelukkig zitten er evenveel goeie ("Friends with Benfeits", "Horrible Bosses") in als ondermaatse ("Something Borrowed", "Bridesmaids"). "Crazy" hoort zeker in de eerste rij thuis, dat kon ook moeilijk anders met zo'n keurkransje acteurs. Maar daardoor lagen de verwachtingen natuurlijk ook net iets hoger en die worden toch niet helemaal ingelost. Gosling en Carrell zijn weliswaar uitstekend, maar worden geplaagd door een eerder braaf en vrij traag script en da's jammer, want wanneer de voet van de rem gaat (de ronduit hilarische finale) is dit wonderlijke feel-good cinema.
- Page précédente
- Page suivante
- 1
- ...
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- ...
- 74